DALAM artikel lalu saya telah menulis mengenai asal usul harta sepencarian di mana ia datang daripada amalan adat Perpatih dan Temenggung yang ada di Malaysia.
Daripada adat ini amalan pembahagian harta sepencarian diterima pakai sebagai Undang-undang Islam kerana ia adalah 'urf yang tidak bercanggah dengan hukum syarak.
Pada sebelum merdeka, tuntutan harta sepencarian dibuat di mahkamah sivil yang hakimnya adalah orang Inggeris atau mendapat didikan Undang-undang Inggeris dari England.
Selepas Malaysia merdeka, hal ehwal undang-undang Islam dan orang Islam diletakan di bawah kuasa Dewan Undangan Negeri. Dengan itu, mahkamah syariah diasingkan dan ditubuhkan di semua negeri dalam hierarki berikut:
l Mahkamah Rayuan Syariah
l Mahkamah Tinggi Syariah
l Mahkamah Rendah Syariah
Dengan penubuhan ini semua kes melibatkan Undang-undang Islam dan orang Islam dibawa ke mahkamah syariah. Sebelum 1988, masih ada juga kes orang Islam yang melibatkan Undang-undang Islam dibawa ke mahkamah tinggi sivil kerana mahkamah ini mempunyai bidangkuasa luas yang diperuntukan oleh Akta Mahkamah Kehakiman 1968.
Ia menimbulkan rasa kurang hormat warganegara Malaysia kepada mahkamah syariah dan sering timbul rasa tidak puas hati kerana keputusan kedua-dua mahkamah yang sering bercanggah. Akhirnya Perlembagaan Persekutuan telah dipinda pada 1988 di mana Perkara 121 telah dipinda dan peruntukkan (1A) telah dimasukkan.
Menurut Perkara 121(1A) apa-apa perkara di bawah bidangkuasa Mahkamah Syariah, Mahkamah Tinggi Sivil tidak boleh masuk campur. Untuk pertama kalinya dalam sejarah Malaysia, Mahkamah Syariah mendapat pengiktirafan dan kedudukan yang setanding dengan mahkamah sivil.
Sejak daripada pindaan tersebut semua kes harta sepencarian orang Islam dibawa ke mahkamah syariah. Dalam masa yang sama Akta atau Enakmen Undang-undang Keluarga Islam telah digubal dan diluluskan di semua negeri di Malaysia mulai 1983. (Akta untuk Wilayah Persekutuan, Enakmen untuk semua negeri kecuali Sarawak dan Ordinan untuk Sarawak sahaja).
Undang-undang Keluarga Islam ini mengkanunkan atau mengkodifikasi hukum Islam mengenai kekeluargaan termasuk mengenai harta sepencarian. Contoh, dalam seksyen 2, Enakmen Undang-undang Keluarga Islam Negeri Sembilan 2003, "harta sepencarian" ertinya harta yang diperoleh oleh suami dan isteri, sama ada secara langsung atau tidak langsung semasa perkahwinan berkuat kuasa mengikut syarat-syarat yang ditentukan oleh hukum syarak.
Menurut seksyen 122, enakmen yang sama mahkamah hendaklah mempunyai kuasa apabila membenarkan lafaz talak atau apabila membuat suatu perintah perceraian untuk memerintahkan supaya apa-apa aset yang diperoleh oleh pihak-pihak itu masa perkahwinan dengan usaha bersama dibahagikan antara mereka atau supaya mana-mana aset itu dijual dan hasil jualan itu dibahagikan antara pihak-pihak itu.
Mahkamah semasa hendak membahagikan aset atau harta tersebut hendaklah mengambil kira;
(a) takat sumbangan yang telah dibuat oleh tiap-tiap satu pihak dalam bentuk wang, harta atau kerja bagi memperoleh aset-aset itu;
(b) apa-apa hutang yang terhutang oleh salah satu pihak yang telah dilakukan bagi manfaat bersama mereka;
(c) keperluan anak-anak yang belum dewasa daripada perkahwinan itu, jika ada dan tertakluk kepada pertimbangan-pertimbangan itu, mahkamah hendaklah membuat pembahagian yang sama banyak, aset atau hasil jualan aset itu.
Mahkamah juga mempunyai kuasa, memerintahkan supaya apa-apa aset atau harta yang diperoleh semasa perkahwinan dengan usaha tunggal satu pihak kepada perkahwinan itu dibahagikan antara mereka dan jika dijual hasil jualan dibahagi antara mereka dan dalam melaksanakan kuasa ini mahkamah terikat dengan perkara seperti sumbangan secara tidak langsung, hutang dan kepentingan anak-anak yang masih kecil.
Walau bagaimanapun, dalam hal ini kerana harta dibeli hasil sumbangan seorang sahaja, pihak yang memberi sumbangan utama akan mendapat bahagian yang lebih besar. Dalam hal ini harta tersebut termasuk harta yang dibeli oleh salah satu daripada pasangan perkahwinan sebelum berkahwin dan dimajukan secara usaha sama.
Prinsip di dalam seksyen ini boleh dilihat penggunaannya di dalam kes Re Hajjah Nek Maimunah bt Salleh 1977 dan kes Tengku Anun Zaharah lwn Dato Dr. Hussein 1980.
Artikel Penuh: http://www.utusan.com.my/utusan/Bicara_Agama/20131106/ba_01/Hak-isteri-dalam-harta-sepencarian#ixzz2k07JVdqQ
© Utusan Melayu (M) Bhd
No comments:
Post a Comment